[gosia12345]

Jakiś czas temu dowiedziałam się o chorobie mojej mamy. Diagnoza postawiona przez lekarzy po przeprowadzonych wszystkich niezbędnych badań - nieoperacyjny guz płuca lewego . Dodatkowo dodam, że mama ma płyn w opłucnej o charakterze wysięku. Płyn ten był już usuwany poprzez punkcję, a potem przez dren( nie wiem dokładnie jak sie nazywa ten zabieg). lecz na ostatnim badaniu stwierdzono że płyn w dalszym ciągu się zbiera....
Na wypisie również napisano o istniejących przerzutach do żeber, węzłów chłonnych oraz wątroby. Obecnie mama jest po 2 cyklu chemioterapii, we wtorek kolejna.... Chciałabym uzyskać poradę na temat dalszego rokowania, bo niestety żaden z lekarzy nie jest w stanie nic powiedzieć. Czy jeśli po chemioterapie dojdzie do remisji komórek rakowych możliwa będzie operacja? Czy jest w ogóle jakaś szansa na wyleczenie? Dodam że mama ma 45 lat, NIGDY nie paliła papierosów.... był to dla Nas tymbardziej szok. Lekarz dodał że choroba może byc przekazywana poprzez geny. Czy to tez jest ryzyko dla mnie?

Pozdrawiam serdecznie.

[Ptaszenio]

Gosiu,
witaj na forum. Zapoznaj się proszę z tym postem:

http://www.forum-onkologi...iedz-vt3596.htm

i uzupełnij wiadomości w swoim wątku.

[koszałkowa]

szansy na WYLECZENIE praktycznie nie ma ponieważ ze względu na przerzuty odlegle( tj. do wątroby etc) .jest to 4 stopień zaawansowania choroby. Natomiast nie wyklucza to długoletniej remisji (czyli ustąpienia objawów choroby)To jest wersja optymistyczna. Realnie rzecz biorąc rak płuc jest jednym z najgorzej rokujących.W przypadku rokowań dużo zależy od tego czy mamy do czynienia z rakiem drobno czy niedrobnokomorkowym.(uzupelnij info dot. histopatu).Jednak przerzuty odległe, wysiek do pluc niestety nie przemawiają na korzyść mamy , niemniej jednak nie należy się poddawać . Uzupełnij swój post o potrzebne informacje wtedy na pewno będziemy Ci w stanie bardziej pomóc.

[gosia12345]

Wyniki badań:

[ Dodano: 2014-09-23, 20:08 ]
pozostałe:

[absenteeism]

gosia12345 napisał/a:

Czy jeśli po chemioterapie dojdzie do remisji komórek rakowych możliwa będzie operacja?

Nie.

gosia12345 napisał/a:

Czy jest w ogóle jakaś szansa na wyleczenie?

Niestety obawiam się, że nie.

[gosia12345]

Dziękuje za odpowiedzi.
Mam jeszcze pytania jakie to może być stadium choroby? i co z rokowaniami w takim przypadku?

[mufaso83]

przrzuty odległe czyli jak pisano wczesniej między innymi do watroby, oznacza uogolninie choroby i IV stopin zaawansowania, czyli bez możliwości wyleczenia. pozostaje leczenie paliatywne mające na celu wydluzenie i poprawę komfortu życia. nikt nie jest w stanie odpowiedzieć Ci na pytanie odnośnie rokowań gdyz jest to uwarunkowane stanem chorej i reakcji organizmu na leczenie. To pytanie powinnaś zadac lekarzom.
pozdrawiam

[gosia12345]

Dziękuje za odpowiedz, lekarze niesetety nic nie mowia. Mama we wtorek ma miec RTG i USG. Jest po 3 chemii. Jest badzo osłabiona, nic nie chce jesc strasznie się martwię. Jak można pomóc takiej osobie w przypadku takiej choroby:( czuję sie bezsilna...

[mufaso83]

moja Mamcia tez ma rakaIV stopien i czasem wydaje mi sie, ze jest mi tak samo ciezko jak Jej.
Pomoc możemy chyba tylko będąc, słuchając, pomagając....
Na brak apetytu sa rozne srodki w aptece, mozesz oprosic tez lekarza o wypisanie czegos. Mama jesc musi, spróbuj nutridrinkow ewentualnie jakiś zupek zmiksowanych blenderem.

[gosia12345]

Najgorsze jest tak naprawdę patrzeć na to cierpienie bliskiej osoby. Jest to strasznie nierówna walka.... Mamusia praktycznie nie chce nic jeść bo zaraz wszystko oddaje.... spróbuję coś jutro kupić w aptece może pomoże. A jak Twoja mama znosi chemię i są jakieś rezultaty? Na jakim etapie leczenia jest?

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2014-09-28, 19:27 ]
Wszystkie te informacje dostępne są w wątku mufaso83: http://www.forum-onkologi...tami-vt7902.htm

[mufaso83]

Moja Mamcia walczy, ja z nią. Chemia jest okropna....mdłości, rumień na drugi dzień, bóle stawów, wymioty.
Człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego, jakie życie jest kruche, do momentu, jak sam nie zachoruje lub najbliższa mu osoba. Zawsze myślałam, że Mamcia odejdzie ze starości, a w sumie nawet się nad tym nie zastanawiałam. Teraz chwytam każdy dzień, codziennie pokonuję z malutkim dzieckiem 100km, żeby z nią być. Bo boję się, że te dni się skończą, że zabraknie nam czasu, próbuję zatrzymać każdą minutę....
Wiem, strasznie jest patrzeć na chorobę. Więź między matką a córką jest tak wyjątkowa, że pustki, jaka potem zostanie nic i nikt nigdy nie zapełni. Strasznie się tego boję, zapewne Ty też.
Wspieram i ślę ciepłe myśli do Ciebie i Twojej Mamusi.....