[olunia]

Chce dziś wyc, wyc! Az mnie mdli z bolu, zalu, ze nic nie mogę. Bliska mi osoba cierpi, zaczyna się powolne kilkumiesięczne odchodzenie a ja NIC NIE MOGĘ. Kolejny raz w zyciu jestem bezsilna. Gdzie znaleźć ukojenie, sens tego wszystkiego? Czym się choć trochę pocieszyć, aby nadal chcieć isc do pracy? Jak ulzyc bliskiej osobie? Jak zdjąć jej cierpienia, chociaż tego psychicznego??? Ratunku!!!!

[alice]

[Klarysa]

Trudne to wszystko- wiele osób na tym forum było, bądź jest w podobnej do Twojej sytuacji. Ja w październiuku pożegnałam po trzech latach choroby swoją 30- letnią bratową, podobnie jak Ty zadawałam sobie te wszystkie pytania podczas ostatniego etapu Madzi chorowania, a potem odchodzenia. Jedyna rada jaką mam dla Ciebie- to po prostu bądź, siły, wytrwałość przyjdą właściwie niewiadomo skąd. W ciężkich chwilach wszystko będziesz wykonywać jak należy, dbając przede wszystkim o dobro chorego. Tak będzie- dlaczego, nie wiem do tej pory. Może to szok, rozpacz, bezsilność tak Nas mobilizuje. Trudno powiedzieć. Jedno jest pewne- podołasz!
Pozdrawiam i wirtualnie przytulam