Znalezionych wyników: 3

Każdy przypadek choroby jest inny lecz jednak coś je łączy walka o przetrwanie walka z bólem i każda z tych walk jest potrzebna i tym chorym i nam.Ja pierwszą walkę przegrałam teraz walczę drugi raz a jednak nie tracę nadziei pewnie że są dni załamania
Cieszmy się każdą chwilą każdą sekundą spędzoną z tymi naszymi najukochańszymi.
TRZYMAM MOOOOOOOCNO KCIUKI ZA WAS!!!

No tak następny przykład lekarza bez powołania niewiem czy oni uczą się dla szpanu????SZOK...TRZYMAM KCIUKI BAAAARDZO MOCNO:)

Wiem,że nie ma już szans na wyleczenie,ale wierzę,że może przedłuży to tacie życie....Tata jest w bardzo dobrej formie fizycznej mimo braku płuca, nie ma żadnych chorób współistniejących.... W styczniu skończył 72 lata,ale obojętnie ile lat mają rodzice zawsze jest za wcześnie, gdy odchodzą.....
Mój tata odszedł gdy miał 59 lat na raka płuc moja córka urodziła sie się 10 miesięcy po śmierci taty 6 lat potem przyszedł na świat mój syn teraz u mojej mamy wykryto guza płuca przeżywam to tak samo ale jestem optymistką i cały czas myślę że będzie dobrze i nie ma innej opcji.Przeczytałam cały post i żyję twoim życiem i moim i baaaaardzo mooooocno trzymam kciuki a jest takie powiedzenie że człowiek żyje tak długo jak długo o nim pamiętamy i to jest prawda