Znalezionych wyników: 3

Witam, już po wizycie!!

Słuchacie, ręce mi opadły, Wam za chwilkę również pewnie opadną... Pojechaliśmy do nich, zastaliśmy oboje w bardzo dobrych nastrojach - co było wspaniałe! Ale... okazało się, ze mąż znajomej mówił wszystkim, ze guz wycięty z piersi jego żony jest złośliwy... Ona dopiero nas oświeciła, ze to było coś niegroźnego, co usunięto i już nie zawraca sobie tym głowy, bardziej jej dokucza gardło podrażnione przez intubację podczas operacji... Strasznie mi przed Wami teraz głupio

Narobiłam rabanu o nic... Wychodzi na to, ze byłam sprawą przejęta bardziej niż pacjentka! Trochę nie mieści mi się to w głowie, po co opowiadać takie straszne rzeczy, jeśli wiadomo, ze wszystko jest pod kontrolą i nie ma realnego zagrożenia...
Dziękuję Wam jeszcze raz! I życzę zdrowia oraz optymizmu!

Bardzo Wam Wszystkim dziękuję za życzliwą odpowiedź!!! Naprowadziliście mnie na kierunek, bardzo mi to pomogło i czuję się pewniej

Wiem, że to nie ja tu potrzebuję wsparcia, ale nie darowałabym sobie gdybym sprawiła jej czymś przykrość

To delikatny czas, tym bardziej że jest młoda kobietą, mamą dwóch dziewczynek a dręczy ją dodatkowo potworny reumatyzm i daje jej nieźle popalić, a teraz jeszcze taka diagnoza i przeżycie :( Ale dobrze, zachowanie normalne jest do osiągnięcia :D Nie traktuję chorych jak trędowatych, tylko bałam się, ze będę okazywać zbyt dużo współczucia, a chyba to również nie dobrze... Właśnie głowa do góry, tak ma myśleć, że najgorsze minęło!
Jeszcze raz serdecznie dziękuję!
Pozdrawiam!

Witam,
U naszej dobrej znajomej wykryto i w trybie natychmiastowym usunięto guza złośliwego z piersi. Miał już 4 cm. Własnie jest po operacji. Dowiedzieliśmy się o jej stanie tuż przed operacją, ona zresztą też. Zamierzamy ich odwiedzić w następnym tygodniu, ale nie wiem jak mamy się zachowywać, co mówić w tej sytuacji. To na nich również spadło jak grom z jasnego nieba. Czuję, ze pojedziemy do niej i jedyne co nam przyjdzie do głowy to poklepywanie po ramieniu... Proszę podpowiedzcie, jak jej nie urazić, nie pogorszyć samopoczucia? Czy się zachować jakby nic się nie stało, bo już po operacji i teraz wszystko będzie ok, czy... no własnie jak?
Wybaczcie jeśli pytanie wyda się infantylne, ale bardzo bym chciała nie przysporzyć jej dodatkowych gorzkich myśli czy rozdrażnienia... Chciałabym dodać otuchy, ale aby nie myślała, że kieruje mną litość... O rany sama nie wiem!
Proszę o parę słów porady...