Znalezionych wyników: 42

Marzeno66 - jednak przy niektórych nickach widzę: 'konto usunięte'....?

Gdy ja tu trafiłam byłam przerażona diagnozą postawioną mojej siostrze, i moje wpisy jak
i komentarze do nich, traktowałam śmiertelnie(nomen omen), poważnie. Tak jest zapewne w większości historii osób tu trafiających, szukających porad, ratunku, choćby pocieszenia.
Dlatego irytują mnie głupiutkie, w humorystycznym tonie, wpisy forumowiczki, kto wie czy nie tworzącej tu fikcji choroby osoby bliskiej.
To co wypisuje w 'swoim' wątku, to pół biedy, chociaż dziwne jest, że 'lekarz' uczestniczy w umawianiu się na flaszkę.. Mogłyby panie załatwiać to w ramach prywatnej korespondencji, bo to odbiera powagę forum, wszak nawet wpisywanie słów pocieszenia zalecane jest w wątku 'kciukowym'.
Ostatnio, ta sama forumowiczka zapowiada w innych wątkach - będę to zaglądać (strach się bać:)
No nie wiem, czy ludzie, mający ciężko chore bliskie osoby, wytrzymają wpisy w stylu
"dziendoberek '', 'Hejo', "SUPER że macie HD" -no naprawdę, euforia jak najbardziej na miejscu.
Nie każdemu jest w takiej sytuacji do śmiechu.
Dlatego proszę o usunięcie mojego konta, a najlepiej wszytskich wpisów, bo mam wrażenie,
że chorobę, śmierć mojej kochanej siostry wplatałam w jakąś niepoważną sprawę.

Mam pytanie: jak usunąć swoje konto z forum?
Pewnie gdzieś taka informacja, ale nie mogę znaleźć.

Ściszyć telewizor jeśli tego chce, albo wyłączyć.
Zostawić ojca w spokoju, po prostu być przy nim.
Przestać relacjonować w punktach zachowanie ojca na forum,
jakoś się to dziwnie czyta, jakbyś grała jakąś rolę i tylko wyczekiwała końca.
Chory potrzebuje spokoju, spokoju, spokoju.
Nie Ty jesteś w tej chwili najważniejsza, ale on.

<<< 7. Kiedy nadejdzie moment zeby go przyspać? >>
<<< 8. Czy mozna to zrobic w warunkach domowych?>>

Z ciekawości zapytam ? O co chodzi z tym 'przyspaniem'?

Śledzę Twoja historię, szybko uzyskujesz odpowiedzi, mnie zdumiewa tylko jedno.
Dlaczego na te wszytskie pytania nie udzielają Ci info lekarze/pielęgniarki a HD?

Niedawno zmarła moja siostra na płaskonablonkowego. 'Przerabiałam' i plastry i sevredol, ale do glowy by mi nie przyszło szukac informacji w sprawie dawkowania tu, na forum.
Jesteście pod opieka lekarza i to lekarz decyduje kiedy plaster, kiedy i ile sevredolu itd. - przeciez to jest podstawa przy leczeniu p/bólowym. On widzi pacjenta, zmiany jakie zachodzą .
My od czasu jak przeszliśmy pod opiekę HD stosowaliśmy sie scisle do ich wskazań, moglismy zawsze zadzwonić i uzyskac jakąś dorażną poradę.

pozdrawiam

Trzymam kciuki, życzę siły w zmaganiu się z chorobą, najważniejsze to - nie poddać się !
Będzie jak ma być, ale trzeba wierzyć, że będzie dobrze.
Pozdrawiam bardzo serdecznie

Jak się czujesz poznanianko? Już tydzień jak nic nie piszesz...
(pyta 'pyrka' z urodzenia)

Na pewno nikt tutaj nie odważy się na stawianie diagnozy czy to nowotwór, ale niestety jest to prawdopodobne.
Dziwne, z ten lekarz, który stwierdzil 'naciek z rozpadem' nie polecił
zgłoszenia się z wynikiem TK od razu po wykonaniu.
powinniscie wezwać pogotowie, skoro lekarz dzis nie moze pr

Lekarza trzeba wezwać, a on bedzie wiedział co robic. Na pewno skieruje do szpitala, bo ten wynik jest
niepokojący.

Rak płaskonabłonkowy to podtyp raka niedrokomórkowego.
Taki miała moja siostra, która zmarła 11 grudnia po 7 m-cznej walce.

Mama na pewno wiedziała, że ja kochasz. Na pewno na Ciebie patrzy i smuci się, że rozpaczasz.
I to mówię ja - matka trzech synów. Zawsze im powtarzam, że jeśli jest życie pozagrobowe,
to ja nie będę w tym ciemnym grobie, tylko zawsze przy nich - przy moich synach.

Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie .
Oby ten Nowy Rok przyniósł Ci więcej radości niż smutku.

Bardzo współczuje Tobie i siostrom. Smutne będą dla Was te Święta.
Wyobrażam sobie co czujecie.
Jutro będzie dwa tygodnie jak odeszła moja siostra.

Co u Was ?
Jak mama?

Może byc TO, a moze być nieodkrztuszona flegma. Moja siostra, która zmarła w zeszłą niedzielę przez dwa dni miała charczący oddech, może to było bulgotanie, nie wiem, wcześniej nigdy nie byłam przy umierającym człowieku. Teraz gdzies wyczytałam, że w oddychaniu może pomóc ułożenie chorego w pozycji siedzącej, albo na boku. Nie mogę sobie darować, ze nie wiedziałam tego wczesniej.
W sobotę była pielęgniarka HD, ktora na odchodne wyraźnie powiedziała, ze siostra przygotowuje się do odejścia 'do wieczności'. Jednak równiez podłączyła kroplówkę nawadniającą, drugo zostawiła na niedzielę, którą też podłączyliśmy. Jednak ta już się nie wchłonęła, została pod skórą jako taki balonik.
No i do końca nie wiem po co te kroplówki jesli człowiek jest umierający.

Bardzo dziękuję za wyrazy współczucia.

Między śmiercią a pogrzebem to bardzo trudny czas, cierpienie bliskiej osoby się skończyło, ale lęk przed pożegnaniem ostatecznym odbiera siłę do jakiejkolwiek aktywności.
Z przyzwyczajenia wchodzę na forum, chociaż nie mam już żadnego pytania...

Chciałabym tym wpisem oddać szacunek lekarzom, pielęgniarkom, psychologom z Hospicjum Domowego.
Wspaniali ludzie. Spokojni, cierpliwi i profesjonalni. Ich pomoc w tych najtrudniejszych, ostatnich tygodniach, dniach, jest wybawieniem.
Byłam przy mojej siostrze od początku tej choroby. Codziennie. Najpierw głównie telefonicznie, a ostatnie dwa tygodnie osobiście . Teraz dopiero wiem tak naprawdę jaką straszną chorobą jest rak, jak szybko postępuje, jak wyniszcza organizm i prowadzi do nieuchronnej śmierci.

Współczuję wszystkim zmagającym się z podobną tragedią i życzę dużo siły.

Moja Kochana Siostra dziś zmarła.
Bardzo cierpiała przez ostatnie dwa tygodnie. Umarła spokojnie, w domu.
Byliśmy przy niej na zmianę do końca. Rodzina - jej dzieci, rodzeństwo bardzo płaczemy, ale ulgą w tym bólu rozstania jest świadomość, że Ona już nie cierpi.

Cytat:

Czyli nie jest aż tak źle jak piszesz.

Każdy opisuje swoje doświadczenia, nie wydaje mi się, że wiesz jak było w sytuacji o której ja pisałam,
a było niestety źle. Mam na mysli diagnozowanie, wybór leczenia, podjęcie leczenia - trwało to ładnych kilka miesięcy.