Znalezionych wyników: 77

Jesteśmy już po pogrzebie. Jutro trzeba wracać do pracy, do świata żywych i nie wiem, jak to zrobić. Nie cieszy mnie wiosna, rozkwitające drzewa i kwiaty. Za to wszystko przypomina mi Tatę. Nie wiem, jak sobie dam z tym radę....
Dziękuję Wam wszystkim za to pięcioletnie towarzyszenie nam w zmaganiu się z tą przeklętą chorobą. Dziękuję za słowa wsparcia i cenne rady.

Umarł mój Tatuś. Nie poczekał na mnie. Odszedł kiedy mnie nie było.

Noc za nami. Znowu duszność. Delikatnie opanowaliśmy ją kroplówką. Ale oddech ciężki,świszczący. Teraz jest taki moment, kiedy żałuję, że pracuję w szkole i nie mam czegoś takiego jak urlop w terminie dla mnie pasującym. Dziś idę z uczniami na uroczystości miejskie, ale to będzie krótko trwało. Gorzej jutro- pięć lekcji. :cry:

To dla mnie ma ogromne znaczenie. Dziękuję

Przed chwilą był ksiądz. Tata wyspowiadał się, przyjął Sakrament Namaszczenia Chorych i Komunię Święta. Teraz śpi. Posiedzę przy nim w nocy.

Kiepsko z Tatą. Od kilku dni prawie wciąż śpi. Dziś był lekarz z hospicjum. Zbadał Tatę i stwierdził, że nie słyszy jakiś szczególnych zmian w płucach ani częstoskurczu serca. Pielęgniarka za to wyraziła większe zaniepokojenie. Posiniałe usta, obrzmiałe ręce i nogi i ten ciągły sen. Ciężko się dzisiaj z Tatą dogadać. Mówi niewyraźnie. Śniadanie zjadł, obiadu już nie chciał.

Czytałam też to w ulotce, ale pamiętam, że ten lek przypisała pani doktor onkolog właśnie wtedy jak Tata się dusił, a nie mógł przyjmować morfiny. U nas nigdy bólu nie było większego. Zapytam lekarza z HD- będzie u Taty w poniedziałek.

Lekarz powiedział, że antybiotyk pomógł na stan zapalny w płucach, słyszał to przy badaniu, że jest poprawa. Ja poprawy nie widzę, bo Tata jest bardzo słaby, może mniej kaszle, ale ciężko oddycha. Ból mamy opanowany, Tata nie narzeka zupełnie na ból. Bierze dwa razy dziennie Targin 5mg.+2,5mg. Wcześniej miał Sevredol, ale ze względu na bardzo silne zaparcia onkolog zmieniała na Targin.

Podłączyliśmy koncentrator tlenu. według wskaźnika jest 2,5, czyli taka średnia "moc". Tata żartuje, że tyle mu ten tlen pomaga, co "umarłemu kadzidło". Rzadkie są jego żarty. Dopadła go depresja. Bierze wprawdzie Rexetin rano, ale niewiele to pomaga. Śpi coraz więcej, ma ochrypnięty głos. Twarz jest mniej spuchnięta, ale nogi pod koniec dnia nadal są nabrzmiałe. Lekarz z HD na razie odstawił sterydy dożylne (Dexaven).

Antybiotyk niewiele pomaga. Tata nadal ciężko oddycha. Lekarz mówi, że guzy najprawdopodobniej zatykają oskrzela. Śpi coraz więcej. Boże, jak to ciężko na to wszytko bezradnie patrzeć. Czy to znaczy, że się po prostu udusi? Czy na to nie ma rady? Ból opanowany, a ciężki oddech???

Dziś u Taty był lekarz z Hospicjum domowego. Przypisał antybiotyk i większą dawkę sterydów (Dexaven, 8mg). Mówi, że słyszy zmiany zapalne w płucu. A ponadto nowotwór rozrasta się i zatyka oskrzela. Trochę ta twarz jeszcze spuchnięta. Ale czy lekarz nie zauważyłby potrzeby zawiezienia Taty do szpitala? Ponadto z powodu krwi w plwocinie zamienił Tacie lek Xarelto na zastrzyki przeciwzakrzepowe (Clexane).

Nie, przynajmniej nic o tym nie wiem. Stwierdzono przerzuty do kości i wątroby. Ale PET miał robiony trzy lata temu. Nikt nie zlecał tomografii głowy.

Chyba zaczęło się... Dziś Tata dużo gorzej oddycha. Poprosiłam pielęgniarkę z HD podała mu Theophyllinum i Dexaven. Nieco się poprawiło. Zauważyłam u Taty obrzęk na twarzy i miał mocno przyśpieszone tętno. Skąd taki obrzęk? Nóg nie ma spuchniętych.

Witajcie. Zaglądam tu wprawdzie dość często, ale jakoś ostatnio nie pisałam. Tata jest pod opieką hospicjum domowego. Mówi, że czuje się nieźle, ale ja już zauważam lekkie pogorszenie. Ostatnio ma mokry kaszel. Mam wrażenie, że cały czas przeszkadza mu wydzielina. Bierze flegaminę. Dziś pojawiła się znowu krew w plwocinach, wczoraj leciała mu z nosa. Tata bierze lek na rozrzedzenie krwi- Xarelto, ale myślę, że to raczej postępujący nowotwór daje takie objawy. Właściwie trudno mówić o leczeniu. Dostaje dexaven z glukozą w kroplówce. Na ból łyka Targin- działa u Taty dosyć dobrze, bo w odróżnieniu od morfiny nie powoduje zaparć. Cieszę się, że Tata jako tako funkcjonuje. Sam nawet jeszcze sobie gotuje. Ale jest we mnie niepokój niemal każdego dnia, że nagle wszystko to się skończy i choroba zwycięży.

Witajcie. U nas intensywnie. Tata czuje się na razie całkiem nieźle. Jesteśmy pod opieką HD. Pielęgniarka dwa razy w tygodniu przychodzi dawać Dexaven z glukozą w kroplówce. Jutro mamy tomografię klatki piersiowej i jamy brzusznej. Onkolog wprawdzie mówiła, że nie ma sensu, ale Tata chce pojechać. Myślę, że najgorsze dla niego w tej chwili to brak jakiegokolwiek leczenia. Dlatego jedziemy. A Teściowa coraz słabsza. Jutro odbieramy wynik histopatologiczny. Niestety bóle brzucha znowu się nasilają. Mam pytanie. Ostatnio mam kłopot z kupieniem Megalii. Też spotykacie się z tym, że nie ma jej w aptekach, a nawet w hurtowniach?