Znalezionych wyników: 2

serdecznie dziękuję za miłe słowa. Po drodze było wiele przeciwności, nawet walka z czasem aby zagoiła się rana po powtórnym zszyciu i udało się. Teraz łatwo o tym pisać ale wtedy gdy pokonało się jakiś problem od razu narastał kolejny.

Z zabawnych rzeczy nasuwa mi się takie zdarzenie:

Mieszkamy w dużej wsi. Mamę wszyscy znają (jak to na wsi). Gdy oficjalnie powiedzieliśmy światu że mama ma raka ludzie zaczęli plotkować. Plotkować do tego stopnia, iż pewnego razu mama siedziała w kuchni. ktoś zapukał. poszła otworzyć.
Gdy otworzyła drzwi gość zlęknął się jakby zobaczył ducha i rzekł:
Jezu Hanka ty żyjesz???? Przecież mówili że umarłaś. Przyjechałem zapytać sie kiedy pogrzeb :lol:

I tym sposobem moja Mama ponownie wróciła dożywych

Stan!!!!!!!!

1. Spokój, spokój i jeszcze raz spokój.
Próbujesz ogarnąć wiedzę, którą inni zdobywają przez lata.
Ja też mam chorą Mamę na czerniaka ma 75 lat. Opiekowała się do tej pory naszym synkiem i dla mnie ta wiadomość była szokiem.

2. Na początku padło u mnie pytanie "dlaczego ona?" Nie jest łatwo z tą chorobą. Inaczej patrzymy na nią kiedy dotyka ona osoby z naszego otoczenia a inaczej gdy mamy kogoś chorego z naszej rodziny.

3. Stan:

Przegrałeś bitwę (wróg wszedł do twojego domostwa), ale nie wojnę!!!!!
Głowa do góry !!!!
Przede wszystkim pozytywne myślenie. To pozytywny inhibitor w tej chorobie.
4. Mój przypadek o pisany w wątku "Prośba o ratunek dla mojej Mamy" przypomina Twoją osobę i dlatego wiem co czujesz.

5. To forum jest fantastyczne. Pisz o wszystkim zawsze ktoś pomoże.