Znalezionych wyników: 10

Ja również trzymam kciuki :okok"

, mam nadzieję, że sprawy potoczą się tak, jakbyście sobie tego życzyli :!:

Pisz, co dzieje się u Twojego Taty :!:

Ktoś zawsze Ci wytłumaczy, wyjaśni, pomoże...pocieszy...przytuli...będzie Ci na pewno raźniej, bo tutaj nikt w walce z chorobą nie zostaje sam

Wiesz co? Ludzie są wredni i zazdrośni:-(
I tu kolejna znaleziona sentencja:
"Trudniej jest nie zazdrościć człowiekowi, któremu się powiodło, niż być wspaniałomyślnym wobec tego człowieka w nieszczęściu".
Gdzie byli owi ludzie, kiedy potrzebowałaś pomocy???? Podali Ci rękę???
Powiem brzydko - olej to dziewczyno i ŻYJ, bo tego chcieliby Twoim rodzice... <uscisk> :cmok:

:Mówi się często, że choroba to utrata godności, zaś śmierć to jej odzyskanie - być może, lecz pod warunkiem, że ktoś przejdzie obok w momencie śmierci i ułoży ciało w pozycji godnej...

Maxime Chattam — Otchłań zła

magdacan, walczmy o to, by nasi bliscy ( i nie tylko) mogli odejść godnie, bez bólu i cierpień, w poczuciu spełnienia i miłości :!:

pixi, wczoraj dotarłam dopiero do wątku - dla bezwstydnych :?ale?:

pooglądałam, popatrzyłam i....tak pięknie wyglądacie razem z Tomkiem na zdjęciu :in_love:

walcz o Niego tak mocno, jak do tej pory, albo jeszcze mocniej :trtd:

natka, myślę, że Twój Tata musi pójść do lekarza!!!! Nie dopuszczajcie do stanu, w którym znalazł się mój tata.
Niskie ciśnienie, ogromne męczenie się, problem z oddechem, bladość skóry...u mojego taty to były objawy ciężkiej anemii, dlatego leży w szpitalu (RBC 2.43; HGB 7,9; HCT 22,4; GRAN 1,4). Teraz już jest lepiej, wraca normalny oddech itp.

Nie dopuść do takiej sytuacji. Nalegaj, żeby Tata wziął się w garść, poddał leczeniu - TO WAŻNE :!:

Trzymam kciuki za pomyślność Twojej misji :-)

Pixi, trzymam kciuki za każdy następny dobry dzień :okok"

Życzę Tobie (i nam wszystkim) nieustannej wiary i nadziei w jutro, lepsze jutro, takie samo jutro...byle nie było gorsze...

Moja Mama odeszła nagle (zator płuc) 12 lat temu...dotąd boli...
Osoby, które kochamy odchodzą zawsze zbyt wcześnie...
Nigdy nie pogodzimy się ze śmiercią bliskiej osoby...nauczymy się tylko żyć bez niej.
Ale mówią, że co nas nie zabije, to nas wzmocni.
Po to, by przekazywać wielką miłość swoim dzieciom i ich dzieciom...
Cry baby, cry...ale łzy kiedyś wyschną...a ONI pozostaną w naszych sercach, aż do chwili spotkania...i znów będzie jak dawniej...tylko nic nie będzie bolało.

Tak mi przykro... :cry: