Znalezionych wyników: 6

aniazet, a ja się zapytam jakbyś się czuła jakby Twoja mama teraz tak samo postąpiła , chcąc Cię ochronić, bo masz swoje życie, małe dzieci ect? jakbyś się czuła

co zrobisz jak córki zapytają mamo co CI jest?
okłamiesz?

zastanów się, możesz pokazać córkom , że trzeba dbać o zdrowie , nie mówię żeby wykładać kawę na ławę , ale odpowiadać na pytania . jak takie się pojawią

nic na siłę , zdaj sie na swoją intuicję, przemyśl sobie wszystko na spokojnie i powodzenia

(mama 5 i 6 latka którzy wiedzą że mama jest chora )

ja boję się tego czytać....
kiedyś nie miałam oporów ale im dzieci więcej rozumieją to jest dla mnie trudniejsze.

[ Dodano: 2012-09-29, 17:06 ]

ja znalazłam parę książek w internecie na temat dzieci i raka http://merlin.pl/Moja-mam...t/1,568972.html i http://www.europacolon.pl/?ksiazka,58

może się przydadzą komuś....

ja próbuję sama coś napisać , kiedyś był taki pomysł nawet na forum, więc mamuśki może się dołączycie, idzie zima więcej będzie czasu to jak pomożecie?

a z tym oskalpowaniem to było dobre :-D

, Richelieu, a Twój dopisek mnie dodatkowo powalił :lol:

kowi że umrę ale jeszcze nie teraz i mu powiem ale to jeszcze dłuuuugo dłuuuugo. na razie pomogło.

akos6, mogłabyś mi pożyczyć tą książkę?

moje historia z lekarzami zaczeła się w 2 dobie życia mojego synka. dzieciątko było na buteleczce i rozłąki nasze wpłynęły na niego że był trochę niespokojny, gdy miał roczek pojawił się braciszek, ale ja też wybywłam na szpital, wtedy mało rozumiał ale wiedział że mama jest słaba i trzeba być CI ,
gdy miał 2 latka bał się mnie stracić z oczu że znów zostawię go w domu z babcią i tata ale też nie wiele dało się przetłumaczyć, i tal jest do tej pory. a mają już 4 i 5 latek

jak słyszą że idę do szpitala czy lekarza zaraz płaczą. ale wzięłam ich na sposób. tłumaczy im się że samochód jak jest zepsuty idzie do ,,majstra,, i parę dni tam go naprawiają i tak jest z mamą że mam idzie do MAJSTRA (NA SŁOWO LEKARZ JEST PŁACZ) że mamę po-naprawiaja i wróci do domu z powrotem, -wtedy mnie puszczają dadzą nawet buzi i nie płaczą. wizyty w przychodniach są zawsze nie do lekarza ale,, po ważne dokumenty,,

chłopaki wiedzą ze mama ma chore brzuszko i nie można w nie stukać, że nie może ich za długo nosić na rączkach itd.

blizny staram się zakrywać bo jak widzą to płaczą że mamę boli.- na razie mało z tego rozumieją co się ze mną dzieje ale jestem za tym żeby dzieciom mówić prawdę od początku, oczywiście że nie wszystko ale tyle ile musi wiedzieć , ile jest w stanie zrozumieć. bo jak się ukrywa to i tak się wyda, a dziecko będzie czuło się oszukane, a i dziecko i tak wyczuje że coś jest nie tak, więc jak będziemy ukrywać to wyczuje i będzie sie bać, a przecież najbardziej boimy się nieznanego prawda?