Znaleziono 1 wynik

mikjola1. Witam, jestem w podobnej sytuacji jak Ty . Od ponad roku trwa walka o życie mojej mamy i nie ma już nadzieii, że mama z tego wyjdzie, zbyt wiele przerzutów. Jestem w 4 m-cu ciąży, to moje pierwsze dziecko i mama bardzo się ucieszyła kiedy jej powiedziałam, przez kilka dni o niczym innym nie mówiła tylko o tym jak bardzo chciałaby się zająć wnuczką lub wnuczkiem ( mieszkam z mężem u mamy). Ale potem przyszło przygnębienie, mówi że pewnie nie bedzie jej już dane zobaczyć to maleństwo. Mimo to nie wyobrażam sobie, że mogłabym jej o tym nie powiedzieć, przynajmniej chociaż trochę uwagi skupia na mojej ciąży i stara się zapomnieć o swojej chorobie.
I tak jak Ty nie potrafiłam tak w 100 % cieszyć się informacją o dziecku, bo z jednej strony nowe życie a z drugiej wiem, że stracę najbliższą mi osobę. Skrajne emocje, patrzenie na to jak cierpi moja mama powoduje, że nie do końca mogę cieszyć się swym szczęściem.