Znalezionych wyników: 9

Moniko,

Przyjmij wyrazy współczucia ::rose::

Dobre zabezpieczenie w postaci mądrych lekarzy jest bardzo istotne bo zrobią wszystko, żeby chory nie cierpiał i dzięki takim ludziom wiesz, że tato odszedł spokojnie bez cierpienia.

Trzymaj się i nabieraj sił.

Tak niestety bywa, że badania obrazowe pokazują jedno a jak otworzą pacjenta to okazuje się, że albo nacieka wokół albo leży zbyt blisko miejsc niebezpiecznych. Tak było w przypadku mojej cioci. Bardzo mi przykro, że się nie udało ale kroczcie dalej do przodu.

pozdrawiam

Moniko to dobrze, że tato wybudzony, jeden stres mniej. Jutro porozmawiasz spokojnie z lekarzem. Wiadomo, że po operacji tato skołowany, narkoza swoje robi, mogą być wymioty, zresztą różne reakcje, moja ciocia była np. bardzo agresywna po narkozie ale to strasznie, mąż mój długo po narkozie nie mógł dojść do siebie. Co osoba to inny przypadek.

Dużo siły i tylko pozytywnych wiadomości, pozdrawiam.

Moniko dzień przed operacją pytają czy pacjent chce coś na sen czy na uspokojenie to standard, wiadomo przecież, że każdy ma prawo odczuwać lęk przed niewiadomym. Jeden potrafi radzić sobie z emocjami inny niekoniecznie. Bardzo dobrze, że tacie coś dali, z racji nastroju jaki opisujesz. Przynajmniej się wyspał i wyciszył.

Powodzenia w operacji, żeby wszystko się powiodło, pozdrawiam

Moniko

dla taty.

Moniko to muszę powiedzieć, że masz tatę w niezłej kondycji, oby tak dalej. Steper też znam i też na nim szybko wysiadałam, ale ja liche mam serce. :brav:

dla taty.

Pozdrawiam

Moniko wiem, że trudno przestawić się na dietę, ale jak mus to mus. Mój mąż też musiał, mało soli, zero słodyczy, koniec smażonego tylko gotowane, parowar w ruchu. Buntuje mi się strasznie, dla mnie więcej roboty bo wymyślanie i cudowanie z jedzeniem ale opłaca się wyniki lepsze niż moje. Ileż my jesteśmy w stanie zrobić dla naszych najbliższych i pamiętaj buntują się te nasze "chorowitki" ale dla ich dobra nie ustępuj za często, tylko małe grzeszki od czasu do czasu. Dobrze, że rowerek jedzie, na prawdę lepszy od bieżni, sprawdzałam to u siebie, tylko niech tata sam sobie dozuje dawki, nic na przymus.

Pozdrawiam.

Moniko zrobisz jak uważasz ale ja dalej przystaje przy rowerku, jeśli chcesz tatę mobilizować do ruchu, mniej wysiłkowy. Miałam bieżnię i korzystałam z niej i uwierz mi można się strasznie na niej umordować a nie o to chodzi, żeby tatę zbytnio eksploatować. Piszesz, że będzie wolno chodziła i owszem ale to zawsze wysiłek, zobacz ile ludzi na testach wysiłkowych na bieżni podczas badań serca wymięka szybko a nie chodzi to na największych obrotach (przynajmniej na początku badania).

To tylko moja sugestia a zrobisz to co dla taty najlepsze.

Pozdrawiam.

A może rowerek treningowy (stacjonarny) ? mniej miejsca zajmuje a też pomaga. Bieżnia fakt dużo miejsca zajmuje, bardzo się przy niej męczy podczas biegania i jak się biega jest dość głośna, wali w podłogę.
Powodzenia.