Znalezionych wyników: 2

Podejrzewam, że każdy z nas na tym forum niejednokrotnie zastanawiał się nad tym, czy zrobił/robi wszystko aby pomóc bliskiemu. Nie jest to odczucie obce żadnemu z nas. Pozostaje jednak mimo wszystko zaufać lekarzom. Tak mi się wydaje. Więc poczekaj, ale bądź czujny. Ważne, ze jestes przy tacie. |przytula|

Witaj, przeczytałam Twój wątek i jest mi bardzo przykro, że tez zmagacie się z tym cholerstwem. Pytałeś wcześniej, czy spotkaliśmy się z tak szybkim postępem choroby u bliskich, ja tak.Nie cały miesiąc temu mój tato miał robione TK płuc i wyszło, ze 3/4 lewego płuca jest zajęte przez nowotwór (guz się powiększył i roplenił od momentu diagnozy w sierpniu 2010). Trzy tygodnie później tatuś trafił do szpitala ze strasznymi dusznościami, zrobiono RTG i wyszło, że tata nie ma już praktycznie obu płuc. Pracują tylko osksz3ela. Na drugi dzień zmarł. Wszystko potoczyło się bardzo szybko. Ta choroba to bomba zegarowa. Nigdy nie wiadomo co przyniesie kolejny dzień. Ważne, że jesteś przy tacie. To teraz najważniejsze. Trzymaj sie ciepło, życze siły i wytrwania. Nie wolno się poddać.