Znalezionych wyników: 18

CZKAWECZKO KOCHANA. dziękuję ci bardzo, wiele razy mi pomogłaś. Niestety podobnie jak Owce_martę przeniesiono mnie do "trzymania kciuków". Ja trzymam za ciebie kciuki i znikam z tego forum.
Życzę ci wszystkiego dobrego, żeby mama odwiedzała cię w snach i żebyś czuła jej obecność.
Dziękuję ci jeszcze raz.
_itsme_

Nie wiem co ci napisać. Żadne słowa nie będą w stanie cię pocieszyć. Myślę o Tobie codziennie.
Wszystko się jakoś ułoży, z czasem będziesz mogła płakać a nawet się śmiać. Z czasem ... Niestety tęsknota za mamą nigdy nie minie, z czasem nie będzie tak bolała. _itsme_

BeataM, w tech chorobie każdy dzień jest ważny. Z czasem nasi bliscy mają tak dość leków i chemii, marzą o jednym dniu w którym będą czuli się dobrze, czasem się buntują jak dzieci, a potem ponownie podejmują leczenie.
Masz racje wiadomo jak to się skończy, ale nie wiadomo kiedy. Walczcie o każdy wspólny dzień, tydzień, miesiąc, rok. Nikt tak naprawę nie wie kiedy odejdzie z tego świata.

Chciałabym byc ci tak pomocna jak ty pomagasz mi.
Z czasem mama na pewno odwiedzi cię nocą i będą to sny, które zawsze będziesz pamiętać.

Ściskam.

Ściskam.
Myślami jestem z tobą.

Brak słów by wyrazić co czujesz ...
Myślami jesteśmy z Tobą.
Ostatni spacer na tej ziemi z mama ... Teraz mama będzie czekać na Ciebie po drugiej stronie. Będzie czuwać nad Tobą, podpowiadać w trudnych sytuacjach. Twoja mama zawsze będzie cząstką ciebie i będzie żyć w Twoich wspomnieniach i choć nie będzie mogła cie przytulić to zawsze będzie obecna przy Tobie, o czym w przyszłości się przekonasz.
Dziś jeden z najtrudniejszych dni w Twoim życiu. Wierzę w Ciebie, wiem że dasz radę. Tak bardzo mi przykro, że musisz przez to przejść. Tak bardzo mi przykro ...
Ściskam mocno.

Czkaweczko tak mi przykro, tak bardzo mi przykro.Trzymaj się dzielnie. Teraz mama się Tobą będzie czuwać nad Tobą.
Tak bardzo mi przykro. [zalamka]

dla Twojej mamy.

Też mam taka nadzieje. Chciałabym, że by los pozwolił mamie być na komunii mojego synka która jest w maju 2012 roku czyli półtora roku od zdiagnozowania DRP wiem, że są na to szanse nie wielkie ... ale to już coś ... Nie mamy szans na wygranie z tą chorobą ale mam nadzieję na jak najdłuższą przyszłość z mamusią.
Oby jutro nie było gorsze od dziś.

Nie mogę napisać, że wiem co czujesz bo to wszystko co opisujesz jest jeszcze przede mną. Trzymam za was kciuki. Wszystko się ułoży. I mimo, że aktualnie mało w to wierzę to zawsze sobie powtarzałam :"wszystko ma swój cel i swoja przyczynę". Będzie dobrze, musi być - może nie dziś nie jutro - ale za tydzień za rok, wszystko się ułoży i może dopatrzymy się w tym sensu.
Myślę o was każdego dnia.
Pozdrawiam

Cały czas o was myślę. Chciałabym aby Twojej mamie się poprawiło i żeby wyniki były lepsze.
Niedługo przyjdzie wiosna, pora roku w której wszystko budzi się do życia.
Wiem pisze dyrdymały, ale nie wiem jak mogłabym dodać Ci sił. Wiem, że pisanie na forum pomaga jednak nie poprawia wyników naszych mam czy ich samopoczucia. jesteśmy przy naszych bliskich - to dużo ale jednocześnie tak mało...

Pozdrawiam

córka, dziękuję. Ciągle się zastanawiam jak będzie wyglądało moje życie bez mamy. Ona jest u nas codziennie, rozmawia z dziećmi, bawi się z nimi, teraz jak nie czuje się na siłach czy dzieci (3,5 i 7 lat ) są chore rozmawiają przez telefon po pół godziny. Mama jest duszą naszej rodziny, sprawia ze wszystkich nas do niej ciągnie. Podobnie wspólnie spędzamy wakacje, urlopy, święta. Aż nie chce myśleć co będzie kiedy jej zabraknie.
Staram się myśleć pozytywnie i mam nadzieję, że mamusia będzie należała do tych 5% które żyją pięć lat i dłużej z tą chorobą. A tak na prawdę modlę się i proszę o to Boga żeby mama była na Komunii swojego pierworodnego wnuka w 2012 roku. To niby już za półtora roku ale przy tej chorobie wydaje się, że to strasznie długi okres. Wiem, że przy tym rodzaju skorupiaka ważny jest każdy wspólny miesiąc, każdy wspólny tydzień, każdy dzień z dobrym samopoczuciem ... ale mimo wszystko mam nadzieję ... muszę ją mieć !!!
Czytam forum płaczę, podchodzi do mnie córeczka i mówi "nie martw się mamusiu babcia wyzdrowieje". A przecież nie mówiłam jej jak bardzo chora jest babcia - jest jeszcze taka malutka muszę ją chronić.

Nie wiem jak ci pomóc, ale myślami jestem z wami.
Potrafiłabym pomóc gdybyś zapytała co robić z zaparciami u dzieci ale z rakiem ... sama nie wiem co robić i rady szukam niejednokrotnie u ciebie.

Uściskaj mamę.

Mimo wczesnej pory moja rodzinka już śpi - nawet mąż. Mi nie chce się spać choć nie spałam w nocy zbyt dobrze. Za dużo wrażeń jak na jeden dzień. Teraz to wszystko muszę poukładać sobie w głowie. Mama jest dla mnie ... skarbem. Jednak w domu mam inne dwa małe skarby, którym mimo bólu w sercu muszę zrobić śniadanie, obiad itd. muszę przytulić (i nie popłakać się przy tym) i uśmiechać się do nich bo moje dzieciaczki nie rozumieją tego co się dzieje.
Dziś gdy mama przyjechała do nas ze szpitala niemalże piszczały z radości na widok babci - dlaczego los ją nam odbiera !!! ???

Tak trudno patrzeć na cierpienie osób które kochamy. Na pewno Twoja jutrzejsza wizyta z Michałkiem ucieszy mamę. Mojej mamie - gdy patrzy na wnuki - błyszczą się oczy. Myślę, że pochłania je wzrokiem. Dzieci dają jej wiele radości, jest ich ukochaną babcią ... Tak bardzo bym chciała żeby wyzdrowiała ... żeby moje dzieci mogły się jeszcze długo cieszyć z zabaw z babcią i z jej obecności.
Ona jest ostoją całej naszej rodziny, wszyscy do niej lgną.
To będzie trudny rok dla nas wszystkich zmagających się z ta straszną chorobą, oby przyniósł nam same dobre wieści...