Znaleziono 1 wynik

Wiem (nie, nie wiem, bo przecież każdy z nas jest inny) o czym myślisz, przeżywałam to w ostatnim razie kilka razy, było MI ciężko, bo nie wiedziałam co i jak mam powiedzieć choremu. Po prostu nie mówiłam... Mówiłam, że podawane leki (chociażby tylko p/bólowe) muszą pomóc, bo przecież zalecili to lekarze, a oni się znają.
Nie doradzę Ci:
-powiedź mamie jaki jest jej stan,
-nie mów, okłamuj,
-namów lekarza do współpracy...

Mama chyba do końca nie była świadoma. Niby mówiła, że ostatni raz pakuję ją do szpitala, niby mówiła siostrze, że się kończy jej czas... Ale nie wiedziała, że to pójdzie tak szybko i w takiej formie jak było.

Raz nie powiedziałam tak całkiem do końca, generalnie nie było tematu umierania, siedziałam głaskałam, karmiłam i wspominałam. Mówiłam, że była dla mnie ważna całe życie...

Ostatnio powiedziałam tylko: ta choroba jest nieuleczalna, przewlekła...

Wszystkie sytuacje już się zakończyły. Pozostawiły mnie samą...

Kupiłabym magnez, jeżeli chodziłoby o moją mamę. Kupiłabym go dla niej, dla poprawienia jej samopoczucia i nie zabicia nadziei, że nikt i nic już dla niej nie jest w stanie zrobić.

Pozdrawiam i zaznaczam: to nie rada, to stwierdzenie co zrobiłabym ja.
Siły i konsekwencji Ci życzę. Jakakolwiek będzie Twoja decyzja.