Znalezionych wyników: 2

vioom, to, co napisałam nie jest sprzeczne z tym, o czym Ty piszesz. Tak, morfina może nasilać niewydolność, ale zmniejsza jej odczuwanie przez pacjenta. To dwie różne sprawy. Tym samym po morfinie niewydolność oddechowa jest nadal (może nawet się nasilić), ale jej odczuwanie przez pacjenta jest mniejsze. W medycynie paliatywnej często to jedyne, co można zrobić w przypadku lęku towarzyszącego niewydolności oddechowej - jednemu z najtrudniej kontrolowanych objawów niestety. Pozdrawiam, MP

Droga m.k., od niedawna jestem na forum, a na Twój post natrafiłam dopiero teraz. Towarzyszenie najbliższej osobie w odchodzeniu, szczególnie obarczonym bólem, jest niezwykle przejmującym doświadczeniem. Często potem towarzyszą właśnie myśli o tym, czy bolało do końca, czy my-bliscy zrobiliśmy wszystko, co było możliwe dla ukochanej osoby. Widzę, że Twój Tatuś dostał na tę ostatnią drogę wszystko, co najważniejsze - obecność kochających go najbliższych i taką opiekę specjalistyczną, z kontrolą bólu, jaka była tylko możliwa. Niestety nie zawsze leki przeciwbólowe pozwalają na poradzenie sobie całkowite z bólem i wiem, jak trudno jest najbliższym być obok osoby, która cierpi mimo podanych środków, a do tego zmaga się z ich efektami ubocznymi. Ale to właśnie jest to, co możemy dać w ostatnich chwilach - po prostu być. Morfina i jej pochodne mają dodatkowo działanie zmniejszające poczucie niewydolności oddechowej, co myślę, że było nie bez znaczenia. Postaraj się w chwilach, gdy wracają myśli o tamtych dniach i tym, co mogłaś, a czego nie mogłaś zrobić, wrócić we wspomnieniach jeszcze dalej. Przywołaj obraz swojego Taty ze wszystkimi jego charakterystycznymi cechami, pełnego energii i doprowadzającego Cię do śmiechu. Pozdrawiam Cię ciepło, MP