Znalezionych wyników: 174

Buziaki Justynko :cmok:

, całkiem niezła ta amatorszczyzna

ha ha ha.

Jstynko
Dla mnie - samo życie, kto nie przeszedł ten nie wie.
:cmok:

Wierzę,że Pani Doktor przekaże dobra nowinę -żeś zdrowa :trala:

Justynko ma się rozumieć,że potwierdzili -zdrówko ok :-D

Buziaczki ,pozdrawiam.

Z przyjemnością czyta się takie wpisy

Jak się masz Justynka
Gdyby to było bliżej na pewno by mnie tam nie zabrakło.
Wszelkiego rodzaju "imprezy" odbywają się niestety zbyt daleko od mojego miejsca zamieszkania.

Witaj Justynko
Też byłam pod ogromnym wrażeniem śledząc najpierw bloga autorki książki a potem po ukazaniu się w zeszłym roku samej książki.
Jak mi jest źle,czuję że łapię złe dni to wracam do tej lektury.
Przykro :uuu:

,że autorka przegrała walkę.
Zdjęcia jak zwykle rewelacyjne. Postawiłam sobie za punkt honoru uporządkować swoje.Puki co zawsze coś staje na przeszkodzie

Pozdrawiam,miłego dnia.
:cmok:

Justynko
Choć Nowy Rok zawsze jest podobno okazją do zmian,TY nadal jednak pozostań sobą :-D

.Życzę Ci : niech Ci się życie z górki toczy,niech nigdy wiatr nie wieje w oczy.Spełnienia marzeń i wielu pięknych sylwestrowych wrażeń _itsme_

Hej Justynko

JustynaS1975 napisał/a:

Ostatnio śpię co drugą noc. I właśnie dzisiejsza noc była nieprzespana,

czyżbyś zapisała się do mojego klubu ?

Te nie przespane noce to koszmar stąd ten Twój dzisiejszy stan wkur....y na zakupach. Człowiek niewyspany=wszyscy z drogi.

Witaj Justynko.
Ja chociaż trochę spóźniona dołączam się do grona pochlebców .
Twój nowy Avatar bardzo ładny.Tak jak mówią ładnemu we wszystkim ładnie...... :lol:

A jak patrzę na Ciebie rozebraną to marzy mi się lato

.
Na to niestety jeszcze musimy troszkę poczekać.
:cmok:

Witaj Justynko
Na mnie natomiast uwzięła si,e jakaś "nawiedzona wróżka"Codziennie dostaję po kilka smsów.
Nie ma możliwości się tego pozbyć.
Trzeba to po prostu ignorować .Tylko ,że jest to niezwykle denerwujące.
Przyjemnego czasu Ci życzę.

Witaj Justynko tak dawno u Ciebie nie pisałam ,choc czytam codziennie.
Ze wszystkim co napislaś zgadzam się w 100%.
Dokładnie jakbym słyszała siebie,swoje zachowanie ,swoje reakcje ,swoje przemyślenia.
Tez w pierwszej fazie swojego leczenia byłam jakby ktoś nosił mnie na przysłowiowych skrzydłach,widziałam ta iskierkę nadziei i niosłam ją wszystkim z kim się zetknęłam .Uśmiech nigdy nie schodził z mojej twarzy(podobno dalej tak jest choć ja chyba tego nie dostrzegam).
Kiedy nastąpił nawrot choroby a przed nią jeszcze moje traumatyczne przeżycia wszystko zaczęło się dla mnie wydawać beznadziejne ,są dni kiedy tak jak niedawno nie chce mi się do nikogo przysłowiowej "gęby " otworzyć ( przepraszam za kolokwializm). I tak jak mówiła Ewa Błaszyk (oglądałam ten reportaż ) wskrobuję się po tej szklanej szybie bardzo powoli,ale czasami wydaje mi się ,że jak jestem już na górze to znowu łu bu du bu coś się wydarzy ,co nie pozwala normalnie funkcjonować.I tak na okrągło ostatnio się u mnie dzieje.
Przepraszam ,że w Twoim wątku się tak rozpanoszyłam ze swoimi przemyśleniami.
Tak Ci zazdroszczę tych wspólnych chwil z mamą. Zdrowiej pod Jej czujnym okiem ,nie dawaj się żadnym przeziębieniom.Już Ci tam matuś zaaplikuje jakieś domowe sposoby na pozbycie się choróbska.
Pozdrawiam śnieżnie ( u mnie wieje,sypie ,że świata nie widać ).
Książka wspaniała,Pani Kasia to cudowna ,dzielna kobieta. Czytałam Jej blog a potem w bardzo szybkim tempie kupiłam książkę,która od zeszłego roku krąży po wszystkich moich znajomych.
Pozdrawiam Cię serdecznie |buziaki|

Justynko, gdyby nie nasi wspaniali dawcy to nie wiadomo jakby się potoczyły losy wielu z nas.
Dziękujmy za to ,że są tacy ludzie,którzy mogą i chcą pomóc.
Należy o tym mówić ,dobrze ,że jest taki dzień,ich dzień. :-D

Pozdrawiam Ciebie i Twoich gości.

Witaj Justynko :tull:

I u Ciebie nastała cisza

.
Zostawiam pozdrowienia i |buziaki|

.