Znalezionych wyników: 12

Przykro mi.

Ja z Mamy dokumentacją byłam co kilka dni na urologii, raz się udawało, raz nie, ale zawsze warto zrobić coś więcej i wykorzystać wszystkie możliwości

NIe powinno, możliwe że wytworzyła się przetoka (chociaż nie wiem jak wygląda to przy stomii), dobrze że jest w szpitalu, oby zwrócili na to uwagę. Jeżeli nie, zgłoś lekarzowi, bo różnie to bywa... :roll:

Stała opieka to podstawa. Z biegiem czasu raczej będzie bolało coraz częściej i coraz bardziej, a bez lekarza 24/24h chociaż pod tel. smsem jest olbrzymi problem i lęk, lęk dla Ciebie i dla Taty.

Rozumiem, że nie chce słyszeć o hospicjum, trzeba więc przedstawić lekarza jako np. z "innej przychodni", który ma więcej czasu i np. jest lepszym specjalistą.

Jest to trudne, ale z Mamą miałam bardzo podobnie, mdlała - ale wstawała, mdlała - ale leków nie chciała, itd. Jak już pisałam, uparta ale czasami w złym kierunku.

Możesz zadzwonić do hospicjum i tak się umówić, to samo z pielęgniarką. Oni wiedzą, że są sytuacje kiedy chory nie chce o nich słyszeć i dostosowują się. No i będziesz miała tel. kom. do lekarza i pielęgniarki, i dodatkowo tel. weekendowy. Nie musisz korzystać, ale sama świadomość, że jest fachowa opieka pod bokiem to duża ulga i poczucie bezpieczeństwa.

Nie wiem jak dla Ciebie, ale dla mnie osobiście zadzwonienie do hospicjum było dużym wyzwaniem. Moja Mama i hospicjum? Bzdura! Przecież w miarę dobrze się czuje. Pierwszego skierowania od onkologa nie wykorzystałam, bo uznałam, że to pomyłka. Później, gdy już było trudno, przełamałam się. Myślę, że im szybciej, tym lepiej, chociażby dla Waszego spokoju ducha.

[ Dodano: 2011-07-24, 22:09 ]

Lekarz z hospicjum?

Furagin - ok, badanie moczu było?

Co do Tramalu to u nas każdy lekarz, który był akurat pod ręką kombinował, aby nie bolało (lekarz pierwszego kontaktu też).

Od kiedy ten brunatny mocz? Czy przy oddawaniu moczu Tata może ma wrażenie, że idzie powietrze? Czy słychać jakieś świsty?
Lekarze wiedzą o brunatnym moczu?

Obserwujcie to, nawet niech nasiusia do słoika i sprawdźcie czy nie ma tam jakichś brudów?

Jak gorączka?

Ojej, ojej, widzę że Twój Tata to taki sam "Twardziel" jak moja Mama

Najgorzej z lekami, np. któregoś dnia przywiozłam morfinę w tabletkach,
pod jakąś tam inną nazwą producenta, myślałam że przejdzie,
no ale... moja Mama zapragnęła przeczytać ulotkę i stwierdziła,
że chyba mnie i onkologowi "odbiło"...,
że to nie bóle nowotworowe, tylko schudła i dlatego jest obolała,
albo od leżenia, no i tabletek nie wzięła, nawet nie spróbowała, tylko się męczyła.

Lekarz mi sugerował, żebym je jakoś "przemycała" w jedzeniu,
napojach, ale ja dobrze wiem, że nie z Nią takie numery...

Z bólu robiła się biała, omdlewała, ale uparła się i tabletek nie chciała...,
ani moje złoszczenie, ani tłumaczenie, ani błaganie, nic!

Zaczęła smarować się maścią Ketonal i stwierdziła, że to Jej najbardziej pomaga :roll:

połykała Ketonal, Tramal(czy Tramadol), plastry z fentanylem (przy plastrach musiałam Ją przekonać, że to takie specjalne, żeby nie niszczyła żołądka - przeszło)
- tylko nie morfina!

Lekarz, lekarz, jeszcze raz lekarz, z bólem trzeba walczyć!

Jeżeli Tata nie chce jechać do lekarza pierwszego kontaktu, to zamów wizytę domową. Jeżeli recepcjonistka powie Ci, że już za późno, poproś do tel. lekarza.

Pamiętaj, ból odbiera siły i Tacie, i Tobie.

Pozdrawiam i szybko dzwoń!

Skąd gorączka?
Jeżeli jest osłabiony i ma gorączkę to z chemią różnie może być...

Moja Mama, gdy była tak bardzo osłabiona (problem z przejściem z pokoju do łazienki, polecam kupienie (wypożyczenie) krzesła z wc i postawienie przy łóżku, gdy już nie będzie w stanie przejść, a nie będzie chciał słyszeć o ceratach, itp.) i też uważała, że jedyne co Jej może pomóc to chemia (to prawda), pojechała na siłę do ośrodka i przed chemią zemdlała lekarzowi na rękach. Onkolog powiedział mi, że nie może Mamie podać chemii w takim stanie, bo wieczorem od niej umrze.

Jeżeli zaś chodzi o hospicjum to Mamy onkolog dobrze Ją znał i wiedział, że nie będzie chciała tego słyszeć, więc zaproponował mi, żebym powiedziała Mamie, że to jest lekarz od niego, który będzie się Nią bardziej na bieżąco opiekował, ponieważ onkolog nie jeździ po domach. No i Mama się cieszyła, że przyjeżdża do Niej lekarz od "Krzysia" onkologa

a my się cieszyliśmy, że jest pod stałą opieką

Opieka hospicyjna nie wyłączyła kontaktu z onkologiem, cały czas byliśmy pod tel., ponieważ miał nadzieję, że jeszcze się poprawi i przyjedziemy do na chemię.

Pozdrawiam i kombinuj, jak nie tak, to inaczej

Moja Mama była czasami tak uparta i to niekoniecznie z dobrym skutkiem dla Niej, że nawet się irytowałam, a Ona obrażała, ale dobrze wiedziałyśmy, że chcemy dla siebie jak najlepiej i bardzo się kochamy.