Znalezionych wyników: 4

Bardzo mi przykro. Wyrazy współczucia.

Będę paskudnie bezpośrednia. Nic absolutnie nic nie jest w stanie przygotować Cię na ten moment. Też wiedziałam dużo, za dużo... a jednak. Nie martw się, gdy już przyjdzie ten moment będziesz silna i dasz radę. Ja po ataku histerii działałam jak w letargu. Mamę zostawiłam z dobrymi ludźmi, a z bratem załatwialiśmy sprawy punkt po punkcie. Mocno Cię przytulam i trzymam kciuki aby "załatwianie tych spraw" było jak najbardziej odległe _itsme_

Możecie spróbować. U nas to wszystko poszło bardzo szybko. Przed Bożym Narodzeniem radioterapia (po chemi). Po ok 2 m-cach tk brzucha (tacie było źle ale dał rady), tydzień później tk płuc (do domu po schodach że powiem tak brzydko wewlekli go). Nagle niedowład, przewrócił sie w łazience. Szpital, w międzyczasie wyniki, obydwa doskonałe, brzuch czysty, płca o wow. Radość trwała bardzo krótko. Trzeci wtorek z rzędu tk głowy, wezwanie lekarki pilne popołudniu i diagnoza. Potem... brak słów...
Przez to miejsce dużo wiem, mam świadomość (chyba największą z rodziny). To co dzieje się w środku jest straszne. Jestem u taty jak najczęściej, uśmiecham się, żartuję, ćwiczę nogę, kazuje się brać za siebie bo przecież nie będzie tak siedział na wózku wieki... a przecież wiem... może miesiąc, tydzień...
Trzymam kciuki aby z Twoim tatkiem było dobrze. Gdyby jednak... sterydy, może radio... pozwolą Mu "wrócić" abyś ie się jeszcze mogli sobą nacieszyć, pobyć. Ale póki co głowa do góry, pierś do przodu i dawaj :-)

Spróbujcie jeszcze raz TK głowy. U mojego taty przez niedowład zrobiono tk i wyszły przerzuty do OUN. Pojawiły się też drgawki i ciało jakby omdlałe, jednak świadome.
(a guz w płucach pięknie zmniejszony z max wymiaru 10 do max 4 cm :-(

)