Znalezionych wyników: 18

Wynik i owszem jest... na razie trwam w totalnym osłupieniu!!! :shock:

Bo wynik stwierdza że moja fibromatoza nie jest fibromatozą! Jest nawet endometriozą!
Sama już nie wiem czy to dobra wiadomość

Już ponad dwa tygodnie od operacji, z każdym dniem czuję się nieco lepiej ale miałam mały kryzys w zeszłym tygodniu. Jakiś dołek taki...
Z głupiego powodu, będziecie się śmiać, samej przed sobą mi wstyd że beczałam jak durna... Za każdym razem kiedy się rozbierałam, myłam, zmieniałam opatrunek albo choć przypomniałam sobie jak on wygląda to byłam załamana. Jest koszmarnie zdeformowany. Że ogromny szew z 50 tytanowymi klamrami to pikuś ale częściowo jest zapadnięty a częściowo wybrzuszony, jakbym 1/3 brzucha w ciąży była. Lekarz mi dokładnie wytłumaczył dlaczego tak jest i że za jakieś pół roku będzie lepiej wyglądał a za rok jeszcze lepiej i że nie dało się inaczej ale i tak byłam przybita.

I zaraz się Wam wytłumaczę, żebyście nie uznały mnie za jakąś wariatkę...
Otóż przez ostatnie dwa lata walczyłam z nadwagą, baaaaaardzo dużo czasu, wysiłku i zaparcia kosztowało mnie żeby zejść z 82kg na 60 zachowując przy tym jędrne i apetyczne ciało. I kiedy już dotarłam do momentu kiedy miałam pięknie wyrzeźbiony płaski brzuch i w końcu polubiłam swoje ciało, przestałam się do wstydzić i zasłaniać to masz babo placek :uuu:

Już się pogodziłam z tym że na razie jest jak jest i są rzeczy ważniejsze ale niestety wróciłam do tego, że wstydzę się nagości, nawet przed mężem kombinuję żeby brzucha nie widział... nic nie poradzę,straciłam tę pewność siebie na którą pracowałam tyle czasu. To głupie i próżne ale szczerze Wam napisałam co czuję...

Dzięki ci Apple i Mr Jobs za iPhone! Nie jestem odcięta od swiata i tym oto cudownym sposobem nadaje z mojej sali nr 2 w COI Warszawa!!

Zabieg odbył się planowo w piątek, naczekałam się aż do 13.00 bo wcześniej był jakiś bardzo duży i się przedłużył. Ale jakoś przed 17 byłam już spowrotem na swojej sali. Niestety przez to, ze tak późno zabieg był to już nie miałam okazji rozmawiać z moim lekarzem i dopiero jutro się spotkamy. Od lekarza dyżurnego wiem tylko że nie było żadnych niespodzianek i jest dobrze.

Na razie boli bardzo, brzucha nie widziałam ale z tego co czuję to ciachnęli mnie od pępka do pachwiny samej. Kiepsko z poruszaniem ale przecież z każdym dniem będzie lepiej! Opiekę mam cudowną, lekarze, pielęgniarki i nawet sanitariuszki są baaaaardzo mili i pełni troski. Mam tylko nadzieję że nie bedą chcieli mnie jutro czy za chwilkę wypisać do domu bo po prostu nie czuję się na siłach i wiem ze nie dam rady.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

Ja już spakowana i w gotowości. Stracha mam trochę ale będzie dobrze.
Dziękuję za słowa wsparcia i trzymanie kciuków!!

Trochę zaczynam mieć stracha, w środę już przyjęcie do szpitala...
A najgorsze, że u mnie wszystko w rozsypce-remont w pełni i przeprowadzeni mieszkamy na kartonach :shock:

Doczekać się nie mogłam i czekanie na tem telefon doprowadzało mnie do szału wiec zadzwoniłam i okazało się że jestem już rozpisana w grafiku operacji!
Zostanę przyjęta na oddział 10 listopada a 12 idę pod nóż. No to teraz mogę jakoś się ogarnąć przez te dwa tygodnie bo potem to kto wie jak i kiedy będę na chodzie...

Szczerze mówiąc nie wierzę w tego typu "dary" i podchodzę do tego raczej żartobliwie

No i łatwiej mi się czeka mając jakąś choćby wyimaginowaną datę do kiedy muszę czekać, a w czekaniu nie jestem dobra

Może mi zrobią to USG jak mnie przyjmą do szpitala, przed laparotomią przyjęli mnie dzień wcześniej i robili rożne badania - USG także.

Czekam więc jak na szpilkach...śniło mi się że urodziny spędziłam w szpitalu czyli we śnie operację miałam w przyszłym tygodniu. Głupie to, wiem ale jak czekałam na wynik his-pat to wyśniło mi się dokładnie kiedy bedą wyniki

Nie chcą mi dać skierowania na USG bo ponoć najdalej w ciągu dwóch tygodni trafię na stół więc "nie ma sensu" [__]