Znaleziono 1 wynik

Rozumiem sytuację, mam Mamusię o podobnej sile "rażenia" jak Twoi dziadkowie. Moja Mamusia po zamachu na wieżowce w Nowym Jorku, gdy siedzieliśmy i bardzo przerażeni współczuliśmy poranionym i zabitym ludziom oraz ich rodzinom, wtrąciła się do rozmowy następująco: "No, ja też się straszenie przejęłam tym zamachem. Tak się zdenerwowałam, że mi ciśnienie skoczyło. I serce mnie boli, i astma dusi... Straszny mój los mieć tyle chorób co ja..." (Mamusia ma 78 lat i końskie zdrowie. Nie chodzi bo nie chce ,ale twierdzi, że ma tajemniczą chorobę neurologiczną, której nie zdiagnozował żaden lekarz. Ma lekką niedokrwienność serca i stan przedastmatyczny - o które to choroby bardzo dba, paląc papierosa za papierosem. Ma stan przedcukrzycowy - więc je prawie same słodycze bo... lubi. ITD)

Moja rada na podstawie własnych doświadczeń z moją Mamusią:
1. Powiedzieć dziadkom, że nie wolno palić w domu pod żadnym pozorem, bo to szkodzi Chorej
2. Nie wolno też pod żadnym pozorem denerwować chorej - jeżeli dziadkowie ją zdenerwują brutalnie się zapytać, czy zdają sobie sprawę, że w ten sposób skracają jej życie.
itd - wszystkie reakcje pod kątem dbania o zdrowie chorej.

Pozdrawiam i życzę asertywności - Tobie i Twojej Mamie.