Znalezionych wyników: 35

Lenko Kochana
To już rok?! :-(

Ogromnie szybko minął ten czas...Czas tęsknoty za Kazimierzem...

Ela ma rację. Rany może się troszkę zabliźnią, ale pustkę po Mężu trudno wypełnić..

ściskam mocno
Eluniu, Ciebie też przytulam

Lenko
Widzę, że już jestes z Nami:):):)
A może napisz kilka słów, co tam u Ciebie?

pozdrawiam Cię mocno...

Witajcie KOchani

Piszę w imieniu Leny:)
Jest u rodziny na Krymie (od świąt) i ma tam problemy z zalogowaniem się na Forum DSS.
W związku z tym, na razie nie może odpowiadać w wątkach innych i w swoim.

Bardzo Jej z tego powodu przykro. Miejmy nadzieję, że jak wróci do domu zaraz się zaloguje:)

Ale Lenka pilnie czyta nas i śledzi nasze wątki.
I prosiła by wszytskich forumowiczów bardzo mocno pozdrowić od Niej, co niniejszym czynię:)

Leno, my Ciebie też ściskamy!!!

:cmok:

Lenko KOchana!
Wyjechałaś już na święta? Jesteś jeszcze?
Chciałam Ci życzyć szczęsliwej podróży i spokojnych świąt w gronie Najbliższych.
Bardzo Ci życzę byś znalazła tam ukojenie i w otoczeniu wnucząt zapomniała choć na chwilkę...niech Ci milusińscy dadzą wiele radości...

Wiem Lenko, że to pierwsze Świeta bez męża Kazimierza:(
Wiem, że bedzie trudno, ale wierzę, że dasz radę....
Mimo wszystkich przeciwności, niech to będą dobre święta. Inne, bo bez ukochanej Bliskiej Osoby, ale dobre...

podrawiam Cie mocno, ściskam mocno
odstresuj się jesli możesz i odpocznij
buziaki, papap _itsme_

Lenko
Bardzo się cieszę, że święta spędzisz z rodzinką i wnukami (czy wnuczkami bo nie pamiętam...) Wierzę, że to spotkanie bardzo dużo Ci da - przede wszystkim odstresujesz się, odreagujesz i zobaczysz danwo nie widzianych bliskich na "żywo" a nie na skype...
A dwa miesiące na łonie bliskich sa ci jak najbardziej potrzebne....

To dobra decyzja Lenko:) I bardzo się cieszę, że się zecydowałaś na ten wyjazd:)

Pozdrawiam i buziaki ślę:) :cmok:

Witaj KOchana Lenko!
Ech, tak mi przykro, że rodzinka daleko i sama jesteś:( Samemu o wiele, wiele gorzej...
a zbyt mało czasu uplynęło, by Twoje rany w sercu się choć troszkę zabliźniły...
za świeże to wszystko i tęsknota coraz większa pewnie?:(
I cały czas ciężko sie z tym pogodzić... i tak do końca uwierzyć...
Może to głupie, ale szukałaś czegoś, co by troszkę czasu Ci zabrało, tak by Twoje mysli choć trochę powędrowały w innym kierunku? Może jakies kursy, szkolenia, warsztaty?
Idą święta i martwię się, że sama bedziesz, a to przecież takie rodzinne chwile...

Lenko, ściskam Cię mocno...
buziaki

Lenko KOchana..

I co tu napisać po takich Twoich pięknych słowach o miłości do Męża...
Wiem, że jest Ci piekielnie ciężko:( Bardzo mi smutno z tego powodu...
MOje słowa pocieszenia tak nie wiele dadzą...
Ściskam Cię ogromnie i przytulam do serca...

PS. Jak trudno uwierzyć, że to już trzy miesiące minęły...

Lenko Droga
Rozumiem KOchana.
:-[

No tak, dzisiaj pogoda jest fatalna:( można w depresję popaść jak spojrzy się na to, co za oknem jest... Pogoda pod "zdechłym Azorkiem" lub tzw. "barowa"...
coś w tym jest, bo ja też jakiś dołek załapałam no i galopujacą migrenę:(

Lenko! Tak bardzo bym chciała, żebys miała w najbliższym czasie okazję by się spotkać z córkami, mamą i wnukami...ale pewnie ciężko z tym będzie, skoro wyjazd nie wypalił?

spokoju Kochana
_itsme_

Lenko!
Jak to po co żyć? Masz Mama, córki i wnuki! Dla nich warto, trzeba żyć!
I dla samej siebie!!! życie toczy sie niestety dalej bez Twojego Mężą, ale, być może i dla Ciebie niebawem zaświeci Słoneczko! Trzeba w to wierzyć!

A Twojemu Kaziowi tam do góry jest dobrze, skoro śni się ciagle uśmiechnięty! I napewno by byś nauczyła się żyć bez Niego, byś owolutko pogodziła się z tym, że Jego nie ma. jest przy Tobie tam patrzy z Góry i pewnie chce bys była szczęsliwa i uśmiechnięta...

To dla Ciebie: :sun:

Lenko
To już miesiąc?... ech
Przytulam Cię moja dzielna Leno!
Cieszę się, że choć małym pocieszeniem, ale są dla Ciebie sny w których mąż Cie odwiedza... To taka mikroskopisja namiastka, ale pomaga jak się widzi Ukochaną Osobę Uśmiechniętą. Może jednak dobrze mu tam?
ściskam KOchana
_itsme_

Lenko!
Jak zawsze silna... Zadroszczę Ci tej siły i dzielności... Cieszę się, że się uśmiechasz:)
Banalne, ale życie niestety płynie dalej, czy tego chcemy czy nie...

buziaki, ściskam jak zwykle i przytulam:)

KOchana Lenko

:cry:

Bardzo mi przykro...
Tak liczyłam, że ten wyjazd - mimo pracy - da Ci odpocząć psychicznie...że troszkę się zregenerujesz, odstresujesz, zapomnisz choć na chwilkę o tęsknocie, że spotkasz sie z ukochaną rodziną, z córkami, mama i wnuczkami... że znowu sie uśmiechniesz...
szalenie mi smutno Lenko...
Trzymam kciuki, byś mogła jak najszybciej wyjechać do rodzinki, no i rzucić się w wir pracy - ona zawsze przynosi ukojenie...

buziaki KOchana, papa

Witaj Leno!
Tak slyszałam w TV, że zmarł słynny gdański pirat:( Fajnie, że miałaś okazję Go poznać... hmm, teraz pewnie razem z Twoim Kaziem spiewają pieknie w "Niebiesiech"... i piwko i fajeczkę używają...
Mam nadzieję, że tak jest, bo jesli nie to w co wierzyć?

Lenko, nie wiem na czym polega ów "fenomen" trąbki na ogrzebach, ale ona zawsze wywołuje ogromne wzruszenie... w tej swoim przejmującym graniu...

Przykro mi bardzo, że pogrzeb tak mocno Cię rozstroił i rozdrapał ciągle przecież świeżutkie rany:( Trzymaj się KOchanie, mysl teraz o sobie! Musisz sie trzymać, bo przeciez niebawem wyjazd na twój Ukochany Krym:)
Mam nadzieję, że przy tej okazji uda Ci się spotkać z córkami?
Przytulam do serduszka:)
papa Lenko

Lenko
Tak mi smutno jak czytam Twoje słowa...
Cały czas jest niedowierzanie, że stało się to najgorsze.. i to tak szybko:(

Przytulam Cię do mojego serca
:/pociesza:/

Lenko!
Myślałam dzisiaj o Tobie, o tych trudnych chwilach, które Cię dziś czekały, o ostatnim pożegnaniu Męża... MI cały czas tak trudno uwierzyć w to co się zdarzyło... tak niedawno pisałaś o operacji Męża, o wycięciu płata, była adość, wielka nadzieja, kilka dni później ogromny niepokój i jeszcze większy stres... kolejna operacja i potem juz tak wszytsko szybko się potoczyło:(:(:( zdecydowanie za szybko:( Pamiętam jak napisałaś, ze dr powiedzał, że dał Mężowi 4 miesiące życia... Wydawało mi się to tak nierealne i niemozliwe... MYślałam, że choć rok... a tu nawet nie było Wam dane te 4 miesiące:( ba! nawet nie było miesiąca po wypisie ze szpitala... zaledwie kilka dni... oddano Ci Męża Lenko do domu w sumie w stanie agonalnym:(:(
To co przeszłaś wiesz tylko Ty a mogą się domyślać Osoby, które przeszły podobbt koszmar odchodzenia Bliskiej Osoby.
Lenko, mimo dramatycznych przezyć jesteś niezwykle dzielną Osobą.
Pamiętaj zrobiłaś wszytsko co było w Twojej mocy a nawet więcej!!!

Przytulam Cię do serduszka
Wierzę, że Mąz patrzy teraz tam z Góry na Ciebie, jest z Ciebie bardzo dumny i nadal bedzie Cie kochał. Inaczej, ale poczujesz Jego obecność....

:tull: