Znaleziono 1 wynik

Tak mi przykro. Jestem w twoim wieku i w lutym moja mama tez przegrala walke z tym dziadem. .Nie napisze , ze czas leczy rany bo to nieprawda ,nie w takim przypadku. Uczucie pustki, tesknoty to wszystko pozostaje. Moja mama nie doczekala do mojej obrony mgr ale do ostatnich chwili wierzyla we mnie, , kazala mi pojechac i zdawac ostatni egzamin jaki mi zostal - tego dnia umarla a wraz z nia umarla cześc mnie.Teraz juz po obronie czlowiek nie moze sie nawet cieszyc z tego w pelni. Bo kogo najbardziej obchodzi twoje szczescie jak nie matke, dla ktorej od zawsze bylo sie oczkiem w glowie...
Wyjatkowa i silna wieź a jednoczesnie taka delikatna.... i zerwana na zawsze . Na codzień nie zdawalem sobie sprawy jak bardzo jest ważna.
Mimo , że życie trwa nadal , to nie jest to zycie pelne, bo brak Jej odczuwa sie zawsze:(
Trzymaj sie jakoś. Grzesiek