Znalezionych wyników: 21

Norma 6 dziękuję bardzo za pamięć o Ani, jednocześnie jast nam brdzo przykro, że Twoja Mama odeszła. Proszę przyjmij od nas wyrazy wspólczucia.
I mam nadzieję że przyjaźń jaką zawiązały podczas choroby ma swój dalszy ciąg ......

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie

Kochani

Bardzo dziękuję za Wasze kondolencje.

Dziękuje Twórcom forum i wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomagają tym, którzy tutaj szukają pomocy. Dzięki temu, że to forum istnieje mogliśmy pogłębić wiedzę o tej strasznej chorobie. Nie tylko tej medycznej, ale również tej, która pozwoliła całej rodzinie łatwiej znieść przeciwności losu. Chociaż wcale nam nie jest łatwo.

Wszyscy jesteście wspaniali

Nasza walka trwała 2 lata 5 miesięcy i 21 dni tzn. od 11.05.2009r daty wstępnej diagnozy – Guz lewego nadnercza 13cm/14cm
Jest nam tym ciężej, że Ania miała przed sobą wspaniałą przyszłość. Jako absolwentka Wydziału Farmacji Warszawskiej Akademii Medycznej podjęła bardzo ciekawą pracę w firmie farmacutycznej. Często śmialiśmy się,ża ja jadę w delegację do Kielc, a ona do Lyonu. Niestety tylko rok pracowała.
Ania była bardzo świadoma swojego stanu. My nie "dorastaliśmy jej do pięt", musieliśmy szybko uzupełniać braki w wykształceniu medycznym.
Była świadoma swojego stanu do końca. Jeszcze w niedzielę oglądaliśmu jej ulubiony serial "Czas honoru". W poniedziałek była słabsza, ale przekazywała mnie i swojej mamie zalecenia, które teraz z perspektywy czasu można nazwać testamentem. Pożegnała się nawet z naszym pieskiem "Milką". którego wygłaskała w swoim łóżku.
We wtorek rano jeszcze była w łazience, ale już bardzo, bardzo słaba. Wezwaliśmy księdza i po jego odejściu Ania zapadła w śpiączkę. Czuwała przy niej cała rodzina i jej chłopak. Agonia rozpoczęła się gdy wszyscy wyjechali. Nie mogę tego do dzisiaj zrozumieć. Tak jakby ich obecność nie pozwalała jej odejść. O 21.00 zapaliłyśmy gromnicę, na chwilę wyszłyśmy z pokoju aby po chwili usłyszeć niesamowitą ciszę.
Zobaczyliśmy Anię z szeroko otwartymi oczami, jak gdyby kogoś szukała i usłyszałyśmy jej ostatnie tchnienie. Odeszła od nas do domu Pana.

Nie cierpiała.

Tylko nam jest bardzo ciężko. Czasem wydaje mi się, że Ania po prostu wyjechała do pracy do Pana Boga. I nie ona nas będzie odwiedzać, tylko my. I niedługo do niej pojedziemy.

W dniu 01.11.2011 o godz. 21.45 Ania od nas odeszła

W dniu 01.11.2011 o godz. 21.45 Ania od nas odeszła

Magnum, sytuacja jest ciężka. Staramy się zapewnić dla Ani jak najlepsze warunki.
Są rózne dni, ale dzięki wspaniałej opiece lekarzy i pielęgniarek z opieki paliatywnej wyrywamy każdy dzień życia. Trudno jest mówić o komforcie życia Ani, ale jest w niej tyle nadziei że inaczej nie mozna. Postanowilismy, że Ania nie pójdzie do żadnego szpitala. Wszystko co jest potrzebne mamy w domu, opiekę również.
Jeszcze nie poddaliśmy się, jeszcze nie teraz.
Dzięki wszystkim za pamięć

Jak pisałam, badanie USG wykluczyło wodobrzusze. Potwierdziło natomiast obecność dużych zmian. Nie mamy żadnych wątpliwości co do ich charakteru. Ania jest świadoma swojej choroby, czasem aż za bardzo. Nie może pogodzić się z ograniczeniami jakie wynikają z jej skutków. Bardzo dużo rozmawiamy, nawet o tym co nieuniknione

Już wiadomo. Badanie USG wykluczyło wodobrzusze. Więcej szczegółow na razie nie znam. Nie wiem czy się cieszyć czy smucić.

Pozdrawiam

Lideczka, dziękuję za podpowiedź. Jutro Ania będzie miała badanie USG jamy brzusznej w naszym małym szpitalu. Jeżeli badanie potwierdzi że jest to wodobrzusze, będzie poddana zabiegowi odbarczania.
Dzięki wszystkim za pozdrowienia.

Byłyśmy na Mazurach. Pogoda była bardzo ładna i pomimo tego że Ania jest bardzo słaba, udało nam się trochę nacieszyć widokiem Mazurskich jezior.
Byłyśmy w Mokołajkach, Śniardwy podziwiałyśmy z Nowych Gut. Byłyśmy też w Rucianem. Na jeziorach spokój, nieliczne żaglówki. Wspaniałe zdrowe ryby. Niestety tarpany nie chciały sie nam pokazać na drodze do Popielna.
Udało nam się częściowo zminimalizować obrzęk stóp i nóg. Kilka razy dziennie musimy wykonywać lekki masaż limfatyczny całych nóg. Najgorsze są przerzuty w jamie otrzewnowej, ich skutkiem jest bardzo duży brzuch. Nie możemy znaleźć żadnego chirurga, który podjąłby się operacji ich wycięcia, tłumacząc że przerzuty w płucach uniemożliwiają jej wykonanie.
Proszę o jakiekolwiek informacje o możliwościach wykonania takiej operacji.

Gorąco pozdrawiam

Byliśmy kolejny raz w Gliwicach. Tym razem tylko trzy dni. Badania wykazały niedobór białka. Podano jej dożylnie albuminę. Trochę pomogło. Po każdym małym spacerze masujemy jej stopy. Podajemy białko w proszku. Czy są jeszcze inne środki, możliwe do stosowania w domu? Chociaż jest słaba, Ania bardzo chce jechać na Mazury. Trzymajcie kciuki aby nam się udało.
Serdecznie pozdrawiam

[ Dodano: 2011-09-15, 11:10 ]
Jeszcze gorąca prośba-zapytanie.
Jakie środki nasenne można podać w herbacie ?
Ostatnio Ania śpi bardzo niespokojnie, bardzo czujnie.

Wykonano badania. Stwierdzono białko w moczu. Poza tym kreatynina i inne badania w normie.

Witam
Jak sobie poradzić z obrzękiem stóp?

Witam
Byłyśmy w Sandomierzu, miałyśmy też dobrą pogodę. Udało mi się zaparkować bardzo blisko Rynku, więc Ania poradziła sobie z dotarciem do samego centrum.
Wyobrażałyśmy sobie "ojca Mateusza" jeżdżącego na rowerze wokół Ratusza.
Nie odpuszczamy terapii. Tym razem działamy na psychikę oraz - oprócz całego worka leków, stosujemy dietę wspomagającą organizm. Czasami jest ciężko, ale nie tak jak podczas chemioterapii. W tej chwili, mając świadomość że medycyna nie ma już dla niej żadnej alternatywy staliśmy się wolni od uporczywych myśli dotyczących możliwości leczenia.

Magnum nie można wątpić, że "z tym chyba nie można wygrać". Nasza batalia trwa ponad 2 lata (od maja 2009). Raz wygrywamy raz przegrywamy. Ale ja myślę - może głupio, że do tej pory to nie była nasza walka, a jedynie medycyny konwencjonalnej. My dopiero teraz przystąpiliśmy do walki włączając psychikę.

Magnum też trzymam kciuki
Gorąco wszystkich pozdrawiam

Witam

Niestety, Zanosar nie zatrzymał rozwoju nowotworu. Nie zakwalifikowano też Ani do radioterapii paliatywnej. Dalsze leczenie jest oparte jedynie na Mitotanie.
Nie wiem jak to się dalej potoczy?
Medycyna konwencjonalna nie zdała egzaminu.
Ania jest w domu otoczona opieką najbliższej rodziny. W sobotę planujemy wycieczkę do Sandomierza - "śladami ojca Mateusza".
Na pewno będziemy dalej walczyć, bo nadzieja umiera ostatnia.

Pozdrawiam wszystkich

Wczoraj od rana stosowaliśmy domowe metody tj. wodę na czczo, śliwki suszone, siemię lniane. I odnieśliśmy mały sukces. Niepokoją nas jednak skutki uboczne podawania dexamethazonu. Ania nie ma siły, przez co ruch i spacery są bardzo ograniczone.
pozdrawiam

Witam
Czy dexamethazon może powodować zaparcia? Jak sobie z nimi poradzić?
Niedrożność jelit została wykluczona.
Jak można pomóc - oprócz lewatywy, w tej sytuacji?